-ΑΒΟΥΛΕΣ ΖΩΕΣ ΥΠΑΚΟΥΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ-
Σου όρισαν ποια πράγματα πρέπει ν΄ αποκτήσεις στη ζωή σου για να μη δημιουργήσεις τίποτε μα τίποτε άλλο εκτός απ΄ αυτά,
κι όταν ήρθε η ώρα να σε εκβιάσουν, σε απειλούν ότι θα σ΄ τα πάρουν αν δεν εκτελέσεις τις εντολές τους.
Δε μπορείς να πεις όχι, γιατί δεν έχεις τίποτε άλλο στη ζωή σου εκτός απ΄ αυτά που σου όρισαν.
Τρεις ορόφους ουρά στην εφορία. Κοπάδια με τα χαρτάκια στο χέρι να κανονίσουν τις "υποχρεώσεις" τους προς το κράτος,
που, ως γνωστόν, δε νιώθει καμία υποχρέωση απέναντι στους πολίτες του. Ένα κούφιο κτήνος που ξεζουμίζει συνέχεια ανθρώπινες ζωές
κατ΄ εντολών εκτός συνόρων. Και ζωές που έχουν καταντήσει άβουλα κοπάδια, στριμωγμένα, φοβισμένα, εξουθενωμένα σωματικά και ψυχικά.
Άνθρωποι που δε μπορούν να σηκώσουν ανάστημα γιατί η ζωή τους ορίζεται απ΄ όλα όσα τους όρισαν.
Όταν κάποιος σου λέει με ύφος νταή: "Θα πληρώσεις, αλλιώς...", η αυθόρμητη απάντηση που θα ΄πρεπε να δώσει κάποιος,
θα ήταν: "Αλλιώς τι, ρε μαλάκα; Τι θα μου κάνεις; Τι είσαι ικανός να μου κάνεις και να μ΄ ενοχλήσεις, να με φοβίσεις, να με εκβιάσεις;"
Δε μπορεί, όμως, κανείς απ΄ τους "πτωχούς πλην έντιμους" πολίτες να αμυνθεί με επίθεση. Γιατί θα αρχίσει ένας μακρύς κατάλογος
με αυτά που μπορεί να σου κάνει. Και αυτά που θα σου κάνει είναι να σου αρπάξει όλα εκείνα πάνω στα οποία έχεις στηρίξει όλη σου την ύπαρξη.
Θα σου πάρει το σπίτι, το αυτοκίνητο, θα σου κατασχέσει το μισθό, θα σε κυνηγήσει και θα σου στερήσει κάθε πρόσβαση παντού.
Θα σε αποκλείσει από τη κοινότητα των "ευπρεπών και ευσυνείδητων ανθρώπων".
Γιατί όλη η ζωή του πανικόβλητου πολίτη είναι σχεδιασμένη πάνω σε συγκεκριμένα πρότυπα μιας μαζικής αντίληψης κοπαδοποίησης των πάντων.
Γεννιέσαι και θεωρείς ευπρέπεια αυτό, υποχρέωση εκείνο, τιμωρία το άλλο.
Αν προσπαθήσεις να αναλύσεις την έννοια "κράτος", θα βρεθείς στο ίδιο χαώδες σημείο
εκείνου που προσπαθεί να αναλύσει το πώς φτιάχτηκε το Σύμπαν.
Στο τέλος καταλήγει πάντα στην ερώτηση: "...και τον Θεό ποιος τον έφτιαξε;"
Όπως η θρησκεία έχει τα δόγματά της και όταν φτάνει σε ένα δύσκολο ερώτημα απαντά απλά: "Γιατί έτσι πρέπει να είναι",
το ίδιο κι αυτό το γελοίο κατασκεύασμα που ονομάζουμε κράτος, όταν ρωτήσεις:
"Και το κράτος ποιος το έφτιαξε;" θα σου πουν: "Γιατί έτσι πρέπει να είναι"...
Το κράτος, οι μηχανισμοί λειτουργίας του, οι μηχανισμοί εξουσίας και υποταγής δεν απαιτούν πλέον να είναι απλά θεσμοί,
ανάγονται σε συμπαντικό νόμο.
Η εφορία είναι δόγμα.
Η πληρωμή χαρατσιών και τελών δόγμα.
Ο τρόπος που γεννιέται ένα παιδί, ο τρόπος που μορφώνεται, ο τρόπος που θα πρέπει να λειτουργεί για να εργαστεί
και να ενσωματωθεί όχι σαν παρίας αλλά σαν "καθωσπρέπει" πολίτης, είναι όλα δόγματα που "έτσι ορίστηκε να είναι".
Από ποιον; Από ποιους; Με ποια δικαιοδοσία;
Τρέχα να βρεις αν γεννήθηκε πρώτα το αυγό ή η κότα...
Άλλωστε εσύ δε μπορείς ν΄ απαντήσεις τίποτε. Επειδή τις απαντήσεις τις δίνουν μόνο οι ειδήμονες.
Εσύ, φτωχέ μου άνθρωπε, μόνο να υπακούς στα πορίσματά τους μπορείς.
Είτε είναι συμπολιτευόμενα είτε αντιπολιτευόμενα στο αίσχος συμπεράσματα,
άλλοι θα σ΄ τα δώσουν και θα ορίσουν τι είναι σωστό και τι όχι.
Όσο τι στ΄ αλήθεια θέλεις να ορίσεις σαν ζωή εσύ;
Τι να σου πω.
Μήπως το έψαξες ποτέ με δικά σου λόγια;
Μήπως αναρωτήθηκες αν όλα όσα βλέπεις γύρω σου είναι μια μεγάλη απάτη (πλάνη, καλύτερα);
Μήπως κι όταν σ΄ το λένε, δε γελάς σαν ηλίθιος ονομάζοντας τρελούς ή επικίνδυνους όσους βγήκαν
ή προσπαθούν συνειδητά να βγουν έξω απ΄ το μαντρί;
Οπότε.........
Σου όρισαν ποια πράγματα πρέπει ν΄ αποκτήσεις στη ζωή σου για να μη δημιουργήσεις τίποτε μα τίποτε άλλο εκτός απ΄ αυτά,
κι όταν ήρθε η ώρα να σε εκβιάσουν, σε απειλούν ότι θα σ΄ τα πάρουν αν δεν εκτελέσεις τις εντολές τους.
Δε μπορείς να πεις όχι, γιατί δεν έχεις τίποτε άλλο στη ζωή σου εκτός απ΄ αυτά που σου όρισαν.
Τρεις ορόφους ουρά στην εφορία. Κοπάδια με τα χαρτάκια στο χέρι να κανονίσουν τις "υποχρεώσεις" τους προς το κράτος,
που, ως γνωστόν, δε νιώθει καμία υποχρέωση απέναντι στους πολίτες του. Ένα κούφιο κτήνος που ξεζουμίζει συνέχεια ανθρώπινες ζωές
κατ΄ εντολών εκτός συνόρων. Και ζωές που έχουν καταντήσει άβουλα κοπάδια, στριμωγμένα, φοβισμένα, εξουθενωμένα σωματικά και ψυχικά.
Άνθρωποι που δε μπορούν να σηκώσουν ανάστημα γιατί η ζωή τους ορίζεται απ΄ όλα όσα τους όρισαν.
Όταν κάποιος σου λέει με ύφος νταή: "Θα πληρώσεις, αλλιώς...", η αυθόρμητη απάντηση που θα ΄πρεπε να δώσει κάποιος,
θα ήταν: "Αλλιώς τι, ρε μαλάκα; Τι θα μου κάνεις; Τι είσαι ικανός να μου κάνεις και να μ΄ ενοχλήσεις, να με φοβίσεις, να με εκβιάσεις;"
Δε μπορεί, όμως, κανείς απ΄ τους "πτωχούς πλην έντιμους" πολίτες να αμυνθεί με επίθεση. Γιατί θα αρχίσει ένας μακρύς κατάλογος
με αυτά που μπορεί να σου κάνει. Και αυτά που θα σου κάνει είναι να σου αρπάξει όλα εκείνα πάνω στα οποία έχεις στηρίξει όλη σου την ύπαρξη.
Θα σου πάρει το σπίτι, το αυτοκίνητο, θα σου κατασχέσει το μισθό, θα σε κυνηγήσει και θα σου στερήσει κάθε πρόσβαση παντού.
Θα σε αποκλείσει από τη κοινότητα των "ευπρεπών και ευσυνείδητων ανθρώπων".
Γιατί όλη η ζωή του πανικόβλητου πολίτη είναι σχεδιασμένη πάνω σε συγκεκριμένα πρότυπα μιας μαζικής αντίληψης κοπαδοποίησης των πάντων.
Γεννιέσαι και θεωρείς ευπρέπεια αυτό, υποχρέωση εκείνο, τιμωρία το άλλο.
Αν προσπαθήσεις να αναλύσεις την έννοια "κράτος", θα βρεθείς στο ίδιο χαώδες σημείο
εκείνου που προσπαθεί να αναλύσει το πώς φτιάχτηκε το Σύμπαν.
Στο τέλος καταλήγει πάντα στην ερώτηση: "...και τον Θεό ποιος τον έφτιαξε;"
Όπως η θρησκεία έχει τα δόγματά της και όταν φτάνει σε ένα δύσκολο ερώτημα απαντά απλά: "Γιατί έτσι πρέπει να είναι",
το ίδιο κι αυτό το γελοίο κατασκεύασμα που ονομάζουμε κράτος, όταν ρωτήσεις:
"Και το κράτος ποιος το έφτιαξε;" θα σου πουν: "Γιατί έτσι πρέπει να είναι"...
Το κράτος, οι μηχανισμοί λειτουργίας του, οι μηχανισμοί εξουσίας και υποταγής δεν απαιτούν πλέον να είναι απλά θεσμοί,
ανάγονται σε συμπαντικό νόμο.
Η εφορία είναι δόγμα.
Η πληρωμή χαρατσιών και τελών δόγμα.
Ο τρόπος που γεννιέται ένα παιδί, ο τρόπος που μορφώνεται, ο τρόπος που θα πρέπει να λειτουργεί για να εργαστεί
και να ενσωματωθεί όχι σαν παρίας αλλά σαν "καθωσπρέπει" πολίτης, είναι όλα δόγματα που "έτσι ορίστηκε να είναι".
Από ποιον; Από ποιους; Με ποια δικαιοδοσία;
Τρέχα να βρεις αν γεννήθηκε πρώτα το αυγό ή η κότα...
Άλλωστε εσύ δε μπορείς ν΄ απαντήσεις τίποτε. Επειδή τις απαντήσεις τις δίνουν μόνο οι ειδήμονες.
Εσύ, φτωχέ μου άνθρωπε, μόνο να υπακούς στα πορίσματά τους μπορείς.
Είτε είναι συμπολιτευόμενα είτε αντιπολιτευόμενα στο αίσχος συμπεράσματα,
άλλοι θα σ΄ τα δώσουν και θα ορίσουν τι είναι σωστό και τι όχι.
Όσο τι στ΄ αλήθεια θέλεις να ορίσεις σαν ζωή εσύ;
Τι να σου πω.
Μήπως το έψαξες ποτέ με δικά σου λόγια;
Μήπως αναρωτήθηκες αν όλα όσα βλέπεις γύρω σου είναι μια μεγάλη απάτη (πλάνη, καλύτερα);
Μήπως κι όταν σ΄ το λένε, δε γελάς σαν ηλίθιος ονομάζοντας τρελούς ή επικίνδυνους όσους βγήκαν
ή προσπαθούν συνειδητά να βγουν έξω απ΄ το μαντρί;
Οπότε.........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου