Το παλάτι στη θάλασσα (Αφιερωμένο στο ΠΑΣΙΘΕΑ - βλ.4/6/2007)

Πλοίο σ’έκαναν Πασιθέα πανώριο
σαν του Ύπνου μοναδική ερωμένη,
απ’ τις Χάριτες η πιο χαριτωμένη,
πούχεις τ’όνομά της και κορμί πελώριο.

Στο στερνό για Κασίμα ναύλο πάλεψα
να σκίζεις τ’άγρια και ήρεμα νερά,
‘νω τραγουδούν οι ναύτες σου νοσταλγικά-
να δείχνεις σαν παλάτι παν’ στη θάλασσα.

Με σε και με τον Ποσειδώνα μάλωσα.
Ο Αίολος διόλου δε με μέλει, παρά
του καπετάνιου η ανείπωτη χαρά:
Το πιο τρανό παλάτι παν’ στη θάλασσα.

Όμως μπατάρισε ο καιρός και πάλι.
Τρέχαν νέφη-πουλιά στ’ ουρανού τις ράγες
κι΄άπλωναν πλατιές τις μαύρες τους φτερούγες,
που πλατάγιζαν και φέρναν τρόμο, ζάλη.

Χτύπαγαν παν’ στη γέφυρα τα κύματα
κι’ η θάλασσα τις λαμαρίνες τρίζει πιά
με λύσσα πολεμά να σπάσει τα καρφιά.
Του Ποσειδώνα ήμασταν τα θύματα.

Και ήλθε κύμα- βουνό από θάλασσα.
Ω, και τράνταξε όλο το «Πασιθέα».
Χάθηκε για μας, θαρρείς με μιάς, η θέα
κι’άρπαξε το παλάτι μες στη θάλασσα.

Σιγή θανάτου….Τη ζωή μου χάλασα.
Τη μορφή σας θα κρατώ αγαπημένοι
στη κορνίζα σας που κείτεται πεσμένη
στο παλάτι βαθειά μέσα στη θάλασσα.

Θα ζητήσω απ’ τους θεούς που μάλωσα
σαν τα δελφίνια νάρχεστε με λικνισμό.
Αχ! και γω θλιμμένα εσάς να χαιρετώ
απ’ το παλάτι μου βαθιά στη θάλασσα.


(Υ.Γ: Πασιθέα: μία από τις τρεις Χάριτες. Ερωμένη του Ύπνου. )

M/V "IRA" and M/V "IVI"

Both ships "IRA" and "IVI" are sister ships, same capacity about 28000 tons dwt, same shape,

same building. On board of above vessels signed on as Master from 1990 up to 1995.

The ships are bulkcarriers loading grains, bulk cargoes, steel coils, steel, coal, iron etc. Our voyages were around the world and mostly in Great Lakes Canada-USA up to Duluth USA, because the ships are specially designed to pass Saint Lawrence river and the Locks for the Lakes. Many times we met ice on sea level, travelling for the G.Lakes in Canada and into the Lakes near Duluth Minesota. Also many times left Lakes accompanied by Icebreaker ship because were the last ship permitted to pass St.Lawrence river and G.Lakes. The Great Lakes are closed 15 Dec. to 15 March due to ice. My last ship was M/V "IVI" on Dec.1995.With both sister ships I crossed many times all 5 Oceans, I had been visited a lot of countries all over the World. I met, also, many many very dangerous situations, typhoons, harrycanes, with the result to reach very close to lost my life !!

Ο ΑΠΟΜΑΧΟΣ (σε νεώτερη διασκευή)

Σβήσαν τ’ άστρα ένα-ένα, κι’ έπεσε το σκοτάδι
θαρρείς και τέλειωσε η ζωή μέσα σ’αυτό το βράδι.
Τα πέλαγα κι’ οι θάλασσες οι κόλποι και οι ράδες
-ναύτης δεν γίνεται να πει μέσα σε δυό αράδες-
θα’ναι πια παρελθόν, μνήμη σαν από βέλος πόνος
τ’απόμαχου ναυτικού που έζησε πάντα μόνος.
Φουσκονεριές και κύματα μ’ασήκωτο το βάρος,
για τα φορτία μέριμνες κι’ ευθύνες για ανθρώπους.
Ειρηνικά να πιάνουμε στης γης όλους τους τόπους.
Απ’ τον καιρό της νιότης του ως τα γεραματά του
μέχρι που έγιναν βαριά πλέον τα βήματά του
στο πόρτο του παροπλισμού άραξε το λιμάνι:
αφού απόπλου δεν μπορεί άλλο να ξανακάνει.
Άγκυρες δυό φουντάρανε δέσανε όλοι οι κάβοι
μα η ψυχή τ’απόμαχου κρύφτηκε στο καράβι.
Με θύμησες δεμένος στην κουπαστή αγναντεύει,
του μπαλκονιού του, στη στεριά , άλλο πιά δε γυρεύει
μονάχα οικογένεια που τόσο τούχε λείψει,
και η μπονάτσα στη ζωή για να τον ανταμείψει.
(Σημ: Για το πρωτότυπο βλ. ημερ. 4 Ιουν.2007 παρακάτω)

M/V " EVNIKI"

Στο Bulk Carrier M/V "EVNIKI" 65000 tons dwt ως Πλοίαρχος το 1986 και 1991 ( δύο φορές), μεταφορές κυρίως σιτηρών και χύμα φορτίων. Με το πλοίο αυτό τον Φεβρουάριο 1992 στο ταξίδι από Βανκούβερ του Καναδά πρός Ιντσόν Κορέας συνάντησα τέσσερα συνεχόμενα danger storms απο τις σφοδρότερες κακοκαιρίες της καρριέρας μου. Ταξίδι 16 ημερών το κάναμε σε 23 μέρες!! Μεγάλες ζημίες υπέστη το πλοίο στο πρωραίο κατάστρωμα,
ξεκόλλησε ο εργάτης αγκύρας, είχαμε ρωγμή 2,5 μέτρων στο δεξιό μέρος περίπου στη μέση του καταστρώματος και δεξιάς πλευράς του πλοίου, το Νο. 3 αμπάρι έκανε νερά και κετεστράφη μεγάλη ποσότητα σιτηρών απο το φορτίο. Τα καύσιμα έφτασαν στο τέλος και φθάσαμε Ιντσόν με την τελευταία σταγόνα καυσίμων και με κλήση του πλοίου. Τό ταξίδι ήταν υπό την επίβλεψη καί συμβουλή (recommended) απο την Oceanroute των ΗΠΑ, και
οδηγίες πορείας ελάμβανα από αυτούς γιατί υποτίθετο οτι παρακολουθούσαν και προέβλεπαν της καιρικές συνθήκες με τα τελειώτερα μέσα (δορυφόρους, επιστήμονες, και κουραφέξαλα, τρίχες κατσαρές γιά την ακρίβεια) . Η "ειδικοί" λοιπόν της Oceanroute έπεσαν
έξω και συνάντησα το αντίθετο απο οτι υποτίθεται ότι θα εύρισκα. Συνέστησαν λοιπόν πορεία "τόξου μεγίστου κύκλου" (Ορθοδρομία) .
Από την στιγμή που βγήκαμε από τό straight de Fuca στον Ειρηνικό Ωκεανό, άρχησε τό "γλέντι", συνέστηναν συνεχώς συνέχιση της προκαθορισθείσης πορείας με την ελπίδα καί
"πρόβλεψη" καλυτέρευσης. Είς μάτην, αντί γιά καλύτερα, χειρότερα και όλο πιό χειρότερα.
Είχαμε εγκλοβιστεί πλέον πλησίον τών νήσων Aleutians τής Αλάσκας δέν υπήρχε επιστροφή!!
Συνεχίζαμε τήν προκαθορισμένη πορεία μας "as recommended" και περνώντας από τα δυτικά
νησιά των Αλεούτιανς περίπου 150 μίλα ΝΔ τους και μέ σφοδροτάτη κακοκαιρία 11 κλίμακος
Beaufort, πανοκόβλητοι οι Αμερικάνοι της "διάσημης" Oceanroute με κατεπείγοντα σήματα
στη μέση του τίποτα με συνιστούσαν επειγόντως νά καταπλεύσω σέ "λιμάνι καταφυγής" ή στόν κοντινότερο όρμο γιατί ερχόνταν extraordinary very dangerous storm καταπάνω μας.
Άλλη παρέκληση της πορείας μας δεν γινόνταν διότι η μεγίστη ταχύτητά μας ήταν 2,5 κόμβους ίσα πού κρατούσα τό πλοίο σε πορεία ασφαλείας. Μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα, γυρίσαμε πίσω πορεία 180 μοίρες ( καιρός τώρα δευτερόπρυμα) καί χωρίς χάρτες της περιοχής των μικρών νησίων Αλεούτιανς μέ χίλιους κινδύνους νά τσακιστούμε στα βράχια τών ακατοίκητων νησιών, μετα από 16-18 ώρες, πίσω από ένα μικρό νησί παραμείναμε 36 ώρες μέχρι να περάσει ο κίνδυνος συμβουλευόμενος γενικό χάρτη του Βορείου Ειρηνικού !!!!
Πέρασε..... Φύγαμε κατηφορίζοντας προς Ν.Κορέα. Μέχρι νά φτάσουμε στά Kurils islands τά Ρωσοϊαπωνικά νησιά συναντήσαμε άλλα 2 παρόμοια very dangerous strong storms, με αποτέλεσμα μεγάλες ζημίες στο πλοίο και στό φορτίο μας και μέ την ζωή 27 ναυτικών σε μεγάλο κινδυνο. Πάνω δε από την Κορέα παραπλέοντας τα Kurils Isl. ο πάγος και η κακοκαιρία με ρωγμές στο πλοίο, μέ διαρροή υδάτων στο αμπάρι, χωρίς άγκυρες, με κλήση πλοίου περίπου 10 μοίρες, ο πάγος στό κατάστρωμα έφτασε το μισό μέτρο, κάλυψε ένα παχύ στρώμα πάγου τό πλοίο, τα ρέλια, την γέφυρα, τα ξάρτια κάνοντας πάρα πολύ δύσκολο τόν διάπλου του καραβιού. Τα καύσιμα τελείωναν, Ο Α΄Μηχανικός νά τρέμει ολόκληρος με ένα στουπί στο χέρι σκουπίζοντας συνεχώς τά χέρια του (από αμηχανία) μοιρολογόντας, και το πλήρωμα μαζεμένο στή γέφυρα φορώντας τα σωσίβια, να περιμένει σταυροκοπώντας το μοιραίο!!! Μέ την βοήθεια μόνο του Μεγαλοδύναμου φθάσαμε σώοι όλοι στον προορισμό μας.
Ήταν ένα από τα αξέχαστα ταξίδια μου. Βέβαια υπήρξαν πολλά παρόμοια όχι όμως σαν αυτό.
Και όλα αυτά επειδή ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που συμβουλεύτικα την Oceanroute.
H Oceanroute προκειμένου να κερδίσει μερικά μίλια απόσταση τις περισσότερες φορές συστήνει τόξο μεγίστου κύκλου πορεία ακολουθόντας κατα την γνώμη μου τα συμφέροντα τών χρονοναυλωτών. Από εκείνη την ημέρα και πέρα όταν οι εκάστοτε χρονοναυλωτές μου, μου συνεστηναν να συμβουλευτώ τούς "επιστήμονες" της Oceanroutes, τούς έστελνα στόν διαβολο και ακολουθούσα πάντοτε δικούς μου προυπολογισμούς καιρικών συνθηκών τών ωκεανών, και δικές μους πορείες Ωκεανών, με αποτέλεσμα να είμαι πάντα ΟΚ.

ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ

Σα σαλπάρει καράβι γι' αλλού
τα γλαρόνια στά ξάρτια πετούν.
Στό καλό καραβάκι να πάς
συμπληγάδες ποτέ μη σε βρούν.

Πάν' στη πλώρη το κύμα χτυπά
κι' είν' αυτό τραγουδάκι γλυκό.
Καραβάκι μακρυά κεί που πας
να θυμάσαι το ναύτη εδώ.

Μοναχός στό λιμάνι αυτός
σαν το βράχο σε μαύρα νερά
που τα τρώει αρμύρα καυτή,
μα τρελλά η καρδιά του χτυπά.

Να'ν η θάλασσα λάδι μπροστά
τ'αεράκι σαν κόρης φιλί.
Προσευχές για ταξίδι καλό
να θυμάσαι ν'ανάβεις κερί.

M/T "MELITI" 1974-1975

Captain on M/T MELITI 20000 dwt from 10/74 to 10/75.

Loading fuel oil, crude oil, gasoline, etc. This ship is sister ship of M/T Lady Dorothy.

M/V "ALTHEA" 1977-1978

Στο πλοίο ΑΛΘΑΙΑ 45000 τόνων ως Πλοίαρχος απο 11/77 εως 9/78.

Φορτηγό χύμα φορτίων κατασκευασθέν στα Νυπηγεία Ελευσίνος.

Master on board M/V "ALTHEA" 45000 dwt bulk carrier. This ship builded in Eleusis Greece Shipyards.

M/V "PONTOPORIA" 1985 - 1990

Κατά την περίοδο από 1984 εως 1986 υπηρέτησα ως Πλοίαρχος τρείς φορές επί του Ore/Oil Carrier M/V "ΠΟΝΤΟΠΟΡΙΑ"
περίπου 200.000 τόνων. Μεταφορές πετρελαίου και μεταλευμάτων ενάλλαξ. Το πλοίο αυτό είναι αδελφό πλοίο του
"ΠΑΣΙΘΕΑ" παρακάτω.
Between 1984 - 1986 on board M/V "PONTOPORIA" as Master.
This ship sold immediatelly after the sunk of "Pasithea" on 1990.

M/V "PLOTO" and "DOTO" 1980-1985

On the bridge of M/V "PLOTO"

Captain of the ship 1980 up to

6/1981. The vessel in this photo is outside Durban S.Africa at anchorage awaiting for loading. Also as Master on the sister ship "DOTO". On board of these ships signed on as Master six times between 1980 and 1985. Both ships capacity were 85000 dwt. In this period were

timechartered from Bethlehem Steel Balimore USA, loading Coal, Iron Ore, Grains, between USA, Canada, European, and W.African ports. In alternation workinng on both ships each time for 7-8 months for about five years.Also with both ships called more than 50 ports.

M/T "LADY DOROTHY"

This is my first ship as Captain on board.

M/T "LADY DOROTHY" a tanker of 25000 tons, loading, crude oil, fuel oil, gasoline, diesel etc. As Master on this ship met a lot of bad weather conditions, storms, and many times travelling without radar and gyro compass, but anyway these times are the best with all crew Greeks and our voyages with many distant beautifull recollections.

M/T "EVDORI" and M/T "EFYRA"

M/T "EVDORI" a tanker ship 75000 tons dw. I was Master of this ship on 1975,1977,1978, 1979. Also on her sister ship M/T "EFYRA" I was Master on 1976 and 1977. Both ships voyages were around the world and mostly in Persian Gulf oil refineries.With M/T EFYRA and EVDORI as Captain have been visited countless ports from around the world.
Also on M/T EFYRA I signed on as 3rd Mate on July 1969 up to  Oct.1970 together with 2nd Mate Capt. Kyriakos Mpoukas.

M/V "GALATIA"

M/V "Galatia" is my first ship from August 1964 to November 1966 as App. Officer and 3rd Mate. With this ship visited about all the world more than 2 years.

OBO " PASITHEA" 1985-1990

OBO "PASITHEA" 200000 tons durind the Typhoon "Vernon" outside Kashima Japan
on 5th August 1990 lost with all hands disappeared. I was the last Captain on this vessel.

OBO " PASITHEA"

OBO "PASITHEA" my ship 200000 tons as the last Captain before lost.

Πλοίαρχος στο ΠΑΣΙΘΕΑ. 5/1987 - -9/87 εως 7/88 --- 1/89 εως 9/89 .

Το πλοίο ναυάγησε από τον Τυφώνα "Βέρνον" 60 μίλια ΒΑ απο το λιμάνι Kashima Japan, όλο τό πλήρωμα 32 ναυτικοί χάθηκαν. Ο Θεός να αναπαύει την ψυχή τους. Το πλοίο αγκυροβόλησε στό λιμάνι Kashima Japan προερχόμενο από Β.Αυστραλία, περιμένοντας να ξεφορτώσει μεταλεύματα. Πλησιάζοντας ο Τυφώνας ΒΕΡΝΟΝ έλαβε ο Πλοίαρχος εντολή από τις Ιαπωνικές αρχές να απομακρυνθεί από το λιμάνι για λόγους ασφαλείας του λιμένος.

Το πλοίο σήκωσε άγκυρα στίς 20.00 ώραν 4η Αυγούστου 1990 με κατεύθηνση ΒΑ.

Μετα από μερικές ώρες και αφου ο τυφώνας πέρασε από πάνω του, το πλοίο εξαφανίστηκε.

Την επομένη το πρωί βρέθηκαν στην επιφάνεια της θάλασσας μερικα λάδια και μια σωσσίβια λέμβος άδεια αναποδογυρισμένη. Κανεις δέν σώθηκε να μάθουμε τι έγινε. Ολική απώλεια πλοίου ΠΑΣΙΘΕΑ και πληρώματος.

Τελικά ήμουν ο τελευταίος Πλοίαρχος πού ταξίδεψε το πλοίο και το παρέδωσε στον απολεσθέντα Καπετάνιο στήν Σιγκαπούρη τόν Σεπτ.1989.

This ship sunk during Typhoon "Vernon" 60 miles NE ouside Kashima Japan, all hands lost 32 seamen ( 25 Greeks and 7 Filipinos).

Καπετάνιος

Κάτι, καπετάνιε, στάζει σιγανά
την Καλή σου σα φιλάς στο μισεμό.
Βέλος το φιλί της στη καρδιά πικρό,
θλίψης γεύση τών παιδιών η αγκαλιά.
Λεν, γιαυτό, πώς είν' η θάλασσα βαριά.
Συ με το βλέμμα στη γέφυρα θολό
κάτι, καπετάνιε, στάζει σιγανά
την Καλή σου σα φιλάς στο μισεμό.
Μα ο Ποσειδώνας στα δάκρυα τα κρυφά,
κύμα θα στείλει απαλό στο γυρισμό.
Μέλος, σειρήνες, θα πούν ερωτικό....
Κι' 'οταν λάμψει της καλής σου η ματιά
κατι, καπετάνιε, στάζει σιγανά.

Ο ΑΠΟΜΑΧΟΣ

Και ξαφνικά σκοτείνιασε. Έπεσε το σκοτάδι
θαρρείς και τέλειωσ' η ζωή μέσα σε ένα βράδυ.
Τα πέλαγα κι οι θάλασσες οι κόλποι και οι ράδες,
έλλειψη που δεν γράφεται μέσα σε δυό αράδες,
θά είναι τώρα παρελθόν, ανάμνηση και πόνος,
τ'απόμαχου του ναυτικού πού' ζησε πάντα μόνος.
Σαν το βαπόρι το παλιό που πάλεψε με θάρρος
κακοκαιρίες, κύματα, σηκώνοντας το βάρος
των ευθυνών που αφορούν, φορτία και ανθρώπους
συνδέοντας ειρηνικά της γής όλους τους τόπους,
απ' τον καιρό της νιότης του ως τα γεράματά του
μέχρι που έφτασαν βαριά, πλέον τα βήματά του,
στο πόρτο του παροπλισμού, το 'εσχατο λιμάνι,
αφού απόπλου δεν μπορεί άλλο να ξανακάνει.
'Αγκυρες δυό φουντάρανε, δέσανε όλοι οι κάβοι
μα η ψυχή τ'απόμαχου έμεινε στό καράβι.
Δεμένος με τις θύμησες στην κουπαστή αγναντεύει,
του μπαλκονιού του, στη στεριά, άλλο πιά δεν γυρεύει
απο την οικογένεια, που τόσο τούχε λείψει,
με την μπουνάτσα της ζωής για να τον ανταμείψει.