Τρίτη 5 Ιουνίου 2007

M/T "EVDORI" and M/T "EFYRA"




M/T "EVDORI" a tanker ship 75000 tons dw. I was Master of this ship on 1975,1977,1978, 1979. Also on her sister ship M/T "EFYRA" I was Master on 1976 and 1977. Both ships voyages were around the world and mostly in Persian Gulf oil refineries.With M/T EFYRA and EVDORI as Captain have been visited countless ports from around the world.
Also on M/T EFYRA I signed on as 3rd Mate on July 1969 up to  Oct.1970 together with 2nd Mate Capt. Kyriakos Mpoukas.

8 σχόλια:

nkoyas είπε...

Εγώ έχω ταξιδέψει το 1979 Δόκιμος μηχανικός με το Efyra το αδερφάκι του Evdori

GEORGE CH είπε...

Εγω τότε πρέπει να είμουν Καπετάνιος στό Εφυρα η Ευδώρη (δεν θυμάμαι) και μας ειχε ναυλωμένους η Πετρόλα του Λάτση αν θυμάσαι, με πολλές προσεγγισεις στον Πειραια!!!

Ανώνυμος είπε...

Αθανάσιος Χριστοδούλου
Το 1966 ήμουν δόκιμος μηχανικός στο ΕΦΥΡΑ. Καπετάνιο είχαμε τον θεοτόκη θεοτοκάτο και πρώτο μηχανικό τον Σπ.Μπαλντά, δεύτερο μηχανικό τον Γ. Πασσιάκο, τρίτους τον Κώστα, τον Χαρίτο και τον Γιώργη. Ήμουν με τους δόκιμους μηχανικόυς Μάκη Δημόπουλο, Σφακιανάκη Γιώργο, Αρστείδη....(απο την Ήπειρο), τον Μιχάλη και δόκιμο καταστρώματος τον Βασίλη Δημόπουλο απο την Καλαμάτα(πράσινα πουλιά Καλαμάτας) και τον Σίμο απο το Γαλαξείδι.

Ανώνυμος είπε...

ΒΑΡΔΙΑ 4-8 ΣΤΟ ΕΦΥΡΑ

Τρείς και μισή ακούγεται του Βασίλη η φωνή
σκάντζα βάρδια, σήκω μου φάνηκε βραχνή
τα μάτια μου κλειστά, ένα όνειρο έβλεπα τρελό
νυσταγμένος ρίχνω, λίγο, στα μάτια μου νερό.

Φοράω τη φόρμα, βιαστικά χτενίζω τα μαλλιά
βάζω στην κολότσεπα το φακό, κλείνω βιαστικά την πόρτα
στον "αλουέ" ακούω μια φωνή, ΄ένα βαρύ αναστεναγμό
πνίγει ο Ιορδάνης,στα δάκρυά του, ένα καημό.

Ανοίγω την πόρτα του μηχανοστασίου κι ακούω καλά
το γνώριμο θόρυβο της μηχανής, αρχίζω απ' τα βοηθητικά
να βιζιτάρω απ' το τανκάκι, πάλι χάνουμε νερά
στον γύαλινο, το βλέπω, υδροδείκτη
κι η "γουέρα" ρυθμικά αγκομαχά.

Θεέ των ναυτικών προστάτεψε και τούτη τη φορά
που κατεβαίνω στο ατσάλινο σαλόνι μακριά
απ' την πατρίδα, το σπίτι, τους φίλους, την αγαπημένη
κι από τη μάνα τη γλυκιά που πάντα περιμένει.

Καίει η ζέστη το κορμί, το αρωματίζει του πετρελαίου η μυρωδιά
κρατάω, στο χέρι, αναμμένο το φακό και κοιτάζω από μακριά
στους κυλίνδρους τα θερμόμετρα με μεγάλη, καθώς πρέπει, προσοχή
γέρνει το καράβι, έξω φυσάει αέρας, δυνατά πέφτει η βροχή.

Γρήγορα, φωνάζει ο τρίτος,κλείστε τα μεγάλα φινιστρίνια
κι εγώ θυμάμαι τη μέρα που φόρεσα λουστρίνια
ήταν η μέρα που πήρα τον πρώτο μου μισθό, στο πρώτο "πέι"
τότε μάθαμε για το ναυάγιο στη Φαλκονέρα, ένα πρωί στον "μπέη".

Ο Βασίλης, ο νέος θερμαστής,στο στόκολο με τις φωτιές παλεύει
ο Πέτρος , ο Χιώτης, ο λαδάς την τύχη του κι αυτός γυρεύει
στις μηχανές στα κύματα, στα μεγάλα τα ξίδια μακρινά
"μπλοφάρει" τα "ντελαβάλ", γραδάρει, πάλι, απόψε τα νερά.

Στο ημερολόγιο της μηχανής ο τρίτος έγραφε προσεκτικά
τις θερμοκρασίες, τις πιέσεις, τα συμβάντα ίσια και στραβά.
Απόψε έγραψε, ώρα έξι και είκοσι επτά λεπτά
στην Ελλάδα έγινε επανάσταση, στην Αίγυπτο ήμασταν κοντά.

Της μεσογείου σχίζει, το πλοίο, τα ήσυχα νερά
κοντά στο "Πόρτ-Σαίντ" το ραδιόφωνο ακούγεται καλά.
Η φωνή του Έλληνα εκφωνητή κρυστάλλινη και καθαρή
ο στρατός΄ανέλαβε την εξουσία, μέσα από τις φλόγες βγήκε ένα πουλί.







Ανώνυμος είπε...

Το ποίημα είναι του Αθανασίου Χριστοδούλου, δόκιμος τότε μηχανικός στο Μ/Τ ΕΦΥΡΑ

nkoyas είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
nkoyas είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
nkoyas είπε...

Τελικά ξέρει κανείς τι έγιναν τα καράβια αυτά Evdori & Efyra ?